_{^{مقررات مربوط به حرفه وکالت بعد از انقلاب اسلامی}}

از انقلاب اسلامی 1357 تا امروز علاوه بر مقررات وکالت به کانون وکلای دادگستری و و ضعیت وکلا در معرض تحولات زیادی قرار گرفته است توقف فعالیت کانون وکلا، لغو پروانه های پاره ای از وکلا در مراجع و به ترتیب غیر پیش بینی شده در قوانین وکالت را (که اعتبار تعدادی از پروانه های لغو شده مجدداً اعلام گردید) می توان از آن جمله دانست. از سال 1357 تاکنون نیز مقررات زیر به تصویب رسیده است :

1- انتخاب وکیل توسط اصحاب دعوا مصوبه 11/07/1370 مجمع تشخیص مصلحت نظام

2- قانون نحوه اصلاح کانون های وکلای دادگستری جمهوری اسلامی ایران مصوب 16/7/1370

3- قانون اصلاح ماده یک قانون نحوه اصلاح کانون های وکلای دادگستری مصوب 16/7/1370

4- قانون حمایت قضایی از بسیج مصوب 1/10/1371

5- آیین نامه اجرایی قانون حمایت قضایی از بسیج مصوب 2/4/1372

6- قانون اصلاح ماده 8 لایحه استقلال کانون وکلای دادگستری مصوب 5/12/1333 مصوب 15/4/1373

7- قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب 17/1/1376

8- آیین نامه اجرایی ماده 8 قانون تشکیل صندوق حمایت وکلا و کارگشایان دادگستری مصوب 26/12/1377

9- آیین نامه تعرفه حق الوکاله و هزینه سفر وکلای دادگستری مصوب 28/4/1378

10- آیین نامه صدور جواز وکالت اتفاقی موقت مصوب 3/3/1378

11- ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی و....، مصوب 17/1/1379 و آیین نامه اجرایی آن مصوب 23/12/1379 و آیین نامه اجرایی ماده 31 و 32 قانون آیین  که در خرداد ماه 1384 به تصویب ریاست قوه قضاییه رسیده است.

_{^{ویژگی های یک وکیل دادگستری خوب}}

• یک وکیل خوب و خبره نه تنها از طرح شکایت و دعوای بی مبنا خودداری می کند، بلکه در سیر صحیح و قانونی و سرعت جریان دادرسی و روشن شدن موضوع و ماهیت امر و پیدا نمودن حکم منطبق با آن با دادگاه همکاری نموده و صدور رأی منطبق بر موضوع و موافق قانون را که از جمله موجب افزایش اعتبار قاضی، قوه قضاییه و کشور است، امکان پذیر می نماید.
•  مهم ترین ویژگی وکیل، امانت است، در واقع وکیل محرم اسرار موکل و امین وی است.بنابراین وکیل این تعهد اخلاقی حرفه ای را برعهده دارد که از گفتن مطالب غلوآویز و غیرممکن اجتناب نماید. از آنجایی که تعهد وکیل، تعهد به نتیجه نبوده و تعهد وی تعهد به وسیله می باشد، لازم است که وکیل همانند یک جراح مسائلی را که ممکن است در حین دادرسی پیش آید و برنده شدن موکل را به وی گوشزد نماید و هیچگاه به موکل اعلام نکند که وی برنده می باشد.
• ویژگی بعدی وکیل آن است که واقعیات امر و پروسه رسیدگی را به موکل اعلام نماید.
• وظیفه بعدی وکیل آن است که موکل را از انتخاب بیراهه باز دارد نه آنکه طمع حق الوکاله موکل را وارد پروسه های رسیدگی غیر ضروری نماید. همچنین وکیل پایه تا حد تلاش از پیچیده کردن دادرسی اجتناب نماید بنابراین حتی وکیل موظف است از فنون و مهارت هایی که آموخته است برای راهنمایی قاضی استفاده کند و خیلی از مواقع قضات از این راهنمایی ها استفاده می کنند. وکیل باید شأن و مقام قاضی را رعایت نموده و به وی کمال احترام را بگذارد.
• در واقع وکیل نه تنها نباید با چاپلوسی و تعلق و تحقیر نمودن خود با قاضی رفتار نماید بلکه نباید به واسطه درجه علمی و اطلاعاتی که دارد، نسبت به قاضی  مقام دادگاه ؟ نماید بلکه وکیل باید با رفتار و شأن خود احترام دادگاه و جامعه را برانگیزد بنابراین هرقدر متواضع تر و افتاده تر باشد، احترام بیشتری را جذب خواهدنمود.
• وکیل باید از اطلاعات و معلومات و دانش حقوقی لازم برخوردار باشد تا بتواند بهترین راهکار را در بهترین فرصت ممکن شناخته و در انتخاب نوع دادخواست، شکوائیه و اقدامات قانونی لازم نهایت هوش و کیاست را به کار برد.
• در شان هیچ وکیلی نیست که افراد دیگر من جمله موکل خود را علیه وکیل طرف مقابل دعوا یا سایر وکلای دادگستری و همین طور قضات و دیگر کارکنان دستگاه قضا تحریک کند. این کار علاوه بر این که از اخلاق حرفه ای به دور است، دیدگاه منفی نسبت به وکلای دادگستری در ذهن افراد عادی و قضات دادگستری ایجاد کرده و اگر در اثر این عمل به وکلا یا دستگاه قضا توهینی صورت گیرد خود وکیل هم از آن بی بهره نخواهد ماند ضمن این که اعتبار و جایگاه خود را نزد موکل از دست می دهد.
• داشتن ظاهری آراسته، تمیز و مرتب برای یک وکیل ضروری است. رفتاری با وقار و گفتاری مودبانه و محترمانه علاوه بر این که نماینده شایسته ای برای صنف خود می باشد، می تواند اعتماد موکل را جلب کرده و ذهنیتی خوب از خود در ذهن او به جا بگذارد.
• یک وکیل باوقار و محترم هرگز اجازه نمی دهد که در حضور او به سایر همکارانش و کارکنان دادگستری توهین شود.
• در هنگام دفاع از موکل در دادگاه، نحوه برخورد با طرف مقابل دعوا و قاضی دادگاه از جانب وکیل بسیار مهم است.
• یک وکیل دادگستری به اقتضای شغل خود از اسرار بسیاری مطلع می باشد و اخلاق حرفه ای و همچنین سوگندی که هنگام دریافت پروانه وکالت یاد کرده است، ایجاب می کند محرم و حافظ اسرار موکل خود و آن چه که به واسطه شغل خود از آن مطلع می شود، باشد.
• یک وکیل دادگستری شریف هیچ گاه به حمایت از ناحق قدم برنمی دارد.

_{^{چگونه یک وکیل دادگستری خوب انتخاب کنیم ؟}}

درانتخاب وکیل خوب، اینکه وکیل از دانشگاه دولتی و در مقطع کارشناسی ارشد یا دکتری فارغ التحصیل شده باشد یک مزیت و برتری محسوب می شود.

در انتخاب وکیل باید اخلاق مدار بودن او را به درستی شناخت در واقع وکیل به جهت آگاهی از قوانین و مسیرهای قانونی می تواند کار موکل را به تعویق بیندازد. برای انتخاب وکیل می توان از بین وکلای مختلف آن هایی را که به مسئله اشراف و آگاهی و تخصص بیشتری دارند؛ انتخاب نمود. وکیل خوب صرفاً، وکیل با سابقه و تجربه دار نیست.

چه بسا وکلای جوانی که آگاهی و دانش آن ها از وکلای درخصوص انتخاب وکیل باید دانست، با سابقه بسیار بیشتر است. از دیگر نکاتی که باید درانتخاب وکیل به آن ها توجه نمود، منصف بودن وکیل استفاده از تجربه کسانی که قبلاً به وکیل مراجعه نموده و نتیجه موفق گرفته اند، خصوصیات اخلاقی بر حسن شهرت و معتمد بودن وکیل مهارت کافی می باشد. درخصوص انتخاب وکیل نباید به هرگونه تبلیغاتی که در این خصوص می شود اعتماد کرد، بلکه باید از سلامت حرفه ای و اخلاقی وکیل اطمینان حاصل نمود.

کانون های وکلا در اکثر سخنرانی های خود به عدم مراجعه وکلا و هم چنین اشخاص حقیقی به مؤسسات حقوقی نا معتبر تأکید می کنند. در هر حال در تمامی کشورهای توسعه یافته دنیا از جمله امریکا، روز به روز بر اهمیت استفاده بیشتر از خدمات وکلا و مشاوران تأکید می شود.